4.26 Alleen jij mag over ‘ons’ beginnen

By Rasha

Scroll this

De volgende dag werd ik wakker, niet alleen in een andere dag, maar ook in een andere wereld. De kus met Katie leidde niet alleen maar tot seks. Het was de sensuele opening van een goede periode, wellicht een van de beste periodes uit mijn hele fucking leven.

Katie lag nog steeds uitgerekt op bed maar op de een of andere manier voelde ze mijn ogen brandden op haar huid. Als antwoord daarop opende zij de hare.

Ze keek mij vluchtig aan.

Lachte.

En terwijl ze een simpele ‘’Morgen.’’ zei rekte ze zichzelf uit en vertoonde mij haar volledige naaktheid.

‘’Hee.’’ Antwoordde ik vanaf de vensterbank.

‘’Hoe lang ben je al wakker?’’

‘’Al eventjes.’’

Met een warrig gezicht ging ze rechtop zitten.

‘’Had je niet even ontbijt kunnen maken?’’

‘’Oooh, I did. Ik heb wat chips gegeten.’’

Katie keek mij met een licht geïrriteerde, maar vooral verbaasde blik aan.

‘’Meen je dat?’’

‘’Nee.’’ Zei ik lachend. ‘’Just fucking with you, ik heb nog niets gegeten.’’

‘’Mooi, dat zou een slechte start zijn geweest voor ons.’’

Ik lachte opnieuw naar Katie.

‘’Wat is daar zo grappig aan, Bob?’’

‘’Je zei ons. Dat woord kietelt mijn ballen een beetje.’’ Zei ik terwijl ik een hijs nam. ‘’Maar dan op een fijne manier.’’

Katie was eventjes stil en keek mij vragend aan.

‘’Zei ik ons?’’

Ik knikte.

‘’Oh.’’ Zei ze ‘’Vind je het erg dat ik dat zei?’’

‘’Normaal gesproken vrees ik dit gesprek het meeste als ik met iemand het boudoir heb gedeeld.’’ Ondertussen tikte ik de as uit het raam. ‘’Maar bij jou kan ik het hebben. Met jou heb ik het dolgraag over ‘ons’.’’

‘’Oké, oké’’ Zei Katie. ‘’Maar ga alsjeblieft niet aannemen dat wij een relatie hebben ofzo, Bob. Ik heb tijd nodig na Giovanni.’’

‘’Dat weet ik.’’ Zei ik terwijl ik de sigaret uit het raam gooide. Ondertussen sprong ik van de vensterbank af en ging weer bij Katie in bed liggen. ‘’Maar onthoudt alsjeblieft wel dat ik een allergische reactie op dat woord heb.’’

‘’Relatie?’’ Zei Katie vragend terwijl ik met mijn hoofd op haar schouder ging liggen.

Als antwoord op haar vraag maakte ik een spastische beweging met mijn lichaam. Ook al was het grandioos mislukt, Katie moest er om een onbedoelde reden wel om lachen.

‘’Wat was dat dan?’’

‘’Ik probeerde te visualiseren hoe allergisch ik voor dat woord ben, maar het mislukte een beetje.’’

‘’Sukkel.’’ Zei ze terwijl ze dichter tegen mij aankroop. ‘’Waarom eigenlijk?’’

‘’Weet ik niet. Het klinkt zo…. burgerlijk. Saai bijna.’’

‘’Een relatie hoeft niet saai te zijn, Bob. En wat is er zo erg aan saai zijn? Verveelt het eindeloze drinken, uitgaan en lange nachten jou nooit?’’

‘’Daarom ga ik zo vaak uit en slaap ik weinig.’’

‘’Maar je zal het niet lang vol kunnen houden.’’

‘’Weet ik.’’ Antwoordde ik terwijl ik rechtop ging zitten en mijn arm om Katie sloeg. ‘’Maar ik kan er altijd mee stoppen wanneer ik het wil.’’

‘’Dat argument maakt je punt over dat relaties saai zijn niet echt krachtig, ofzo.’’

Ik haalde mijn schouders op.

‘’Of ik heb gewoon bindingsangst.’’

‘’Dat zal het zijn.’’ Zei Katie lachend. ‘’Want toen ik met Giovanni iets had, was het nooit saai. De plekken waar we seks hebben gehad, Bob. Het zal je verbazen.’’

Ondertussen maakte ik een nep braak geluid om Katie duidelijk te maken dat ik daar niets over wilde horen. Maar toch ging ze erover door. Of ze mij wilde martelen met het idee van Giovanni en haar of dat ze het simpelweg van haar hart wilde hebben was onduidelijk.

Uiteindelijk verstopte ik mezelf onder de dekens terwijl Katie aan het lachen was. Na een minuut kwam ik voorzichtig met mijn hoofd onder de dekens vandaan, keek haar recht in haar ogen aan en vroeg: ‘’Houdt het martelen op?’’

‘’Maar het is zo leuk om jou te martelen, Bob.’’

‘’Niet voor mij.’’

‘’Daarom!’’

‘’Kan je niet gewoon lief voor mij zijn. Ik ben ook maar een teder jongetje.’’ Ondertussen zette ik een pruillipje op. ‘’Ik bedoel, hoe kan je dit zielige gezicht weerstaan.’’

Ik kreeg geen antwoord van Katie.

Het enige wat ze deed was lachen.

Met een van de meest tedere, sensuele lachjes die ik ooit op haar gezicht had gezien.

Uiteindelijk krabbelde ik langzaam onder de deken vandaan en begon haar te zoenen. Ondertussen begon er een telefoon te vibreren op het nachtkasje. Katie stopte voor een seconde met zoenen, sloeg me op mijn borstkas en zei: ‘’Die is van jou.’’

‘’Huh?’’

‘’Je telefoon, Bob. Jouw telefoon.’’

‘’Fuck it. Ik neem niet op.’’

‘’Misschien is het iets belangrijks.’’

‘’Dan bellen ze nog wel een keer.’’ En begon haar weer te zoenen.

We lieten de telefoon afgaan totdat die uiteindelijk stopte met trillen. Het was maar een korte pauze want even daarna begon het opnieuw. Ik verloste me van de zoen, pakte mijn telefoon en nam op.

‘’Fucking cockblocker.’’

Vorige post Volgende post