1.16 Vriendschap zit hem in een gewelddadige knuffel

Photo by Lauren Engel

Scroll this

‘’Waarom is ze vanavond dan niet mee?’’ Vroeg Kyra terwijl ze een slok van haar nieuwe biertje nam.

Ik haalde mijn schouders op.

‘’We hebben, zeg maar, een soort van ruzie.’’

‘’Ooowh Bobje toch, wat heb je nu weer gedaan?’’

‘’Ze heeft een vriendje.’’

‘’Dus?’’

‘’Hij is nogal een douchebag. Het is zo’n gast dat een lijstje bijhoudt met alle namen van de meiden waarmee hij seks heeft gehad.’’

Ik pakte mijn bier glas van tafel en nam een slok.

‘’Hij heeft haar al een keer pijn gedaan en ik wilde haar gewoon behoeden dat zij dezelfde fout maakt. Ze denkt dat hij is veranderd maar ik weet gewoon dat het een leugen is. Alleen zij ziet dat niet of ze wilt het niet zien.’’

‘’Maar wat boeit jou dat dan?’’

‘’Weet ik niet.’’ Zei ik terwijl ik een sigaret pakte. ‘’Misschien is het jaloezie, misschien wil ik gewoon dat niemand haar pijn doet of misschien heb ik zo’n grote haat aan Giovanni dat ik hem niet zo’n prachtig schepsel gun.’’

Kyra kreeg de kans niet om te antwoorden. Damian kwam tussen ons in staan, keek ons met zijn speelse dronken oogjes aan en zei: ‘’’ Schatje, Bobbert, het is tijd voor een groepsfoto.’’

‘’Een groepsfoto, serieus?’’ Antwoorde ik met een lichte afgunst.

‘’Ja.’’ Zei Damian enthousiast. ‘’Herinneringen enzo.’’

Met een zucht ging ik mee op de groepsfoto. Nooit had ik begrepen wat de waarde was van een geposeerde foto. Het was allemaal nep, gemaakt en onwerkelijk. Foto’s gaven geen goed beeld van de situatie. Het waren slechts slechte replicaties van het originele moment.

Wat was ik naïef op dat moment.

Na de foto gingen we naar een andere kroeg. Iedereen was nog steeds dronken, zorgeloos en het saaie dagelijkse leventje leek ver weg.

Damian sloeg zijn arm om zijn schouders en keek me met een wazige dronken blik aan.

‘’Bob…’’ begon hij. ‘’ik mag jou, weet je dat?’’

Als antwoord sloeg ik mijn arm om Damian zijn schouders. Ik lachte en zei: ‘’Jij mag er ook wel wezen.’’

‘’Nee..’’ Zei hij. ‘’nee nee, ik mag jou zo erg dat als ik een duivels triootje moest doen met iemand; dan zou jij dat zijn.’’

‘’Wat heb jij met trio’s vanavond man?’’

‘’Okee, Bob. Onthoud deze woorden, hier komt iets van Damian’s kick-ass wisdom; namelijk, vriendschap zit in een trio.’’          

Opeens, zonder iets te zeggen bevroor Damian. Zijn blik gefocust op iets in de verte. Ik volgde zijn blik, waarna mijn ogen op een zoenend stel terecht kwamen. Erg interessant was het niet.

“Damian, kom!”

Hij reageerde niet.

Nogmaals probeerde ik zijn aandacht te trekken maar weer reageerde hij niet. Hoe langer hij staarde, hoe intenser zijn blik werd. Het was pas toen Kyra licht paniekerig naar Damian kwam rennen, dat ik wist dat er iets aan de hand was.

‘’Kyra, what’s up?’’

‘’Nee’’ Zei ze. ‘’Godverdomme niet vanavond. Waarom moeten we uitgerekend vanavond die trut tegenkomen?’’

Kyra pakte zachtjes Damian’s gezicht vast met haar handen.

‘’Schat, negeer het. Ze is het niet waard.’’

Zelfs de geruststellende woorden van Kyra leken Damian voorbij te gaan. Hij was weg, niet meer op deze wereld maar verdwaald in zijn eigen hoofd. Ik zag het aan zijn intens agressieve blik, gebalde vuisten die licht trilden en zijn wilde ogen die op het meisje gefixeert waren.

Plotseling sloeg de knop om en begon Damian als een beest naar het koppeltje te sprinten.

Het leek alsof zijn fight or flight instinct insloeg.

En hij had ervoor gekozen om te vechten.

 

Vorige post Volgende post

2 Comments

Submit a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.