2.1 Waarom duwen wij de mensen weg, die ons kunnen verlossen?

Photo by Atisha Paulson

Scroll this

Vervolg op Deel 1

‘’Bob?’’

‘’Waar blijf je?’’

‘’Ben je later?’’

‘’Bob!?’’

‘’Reageer eens!’’

‘’Bob?’’

‘’?????”’

‘’Dit is echt typisch iets voor jou, he. Mij eerst overtuigen om je weer te zien en dan gewoon niet op komen dagen.’’

‘’Bob!’’

‘’Reageer nu eens, ik begin me zorgen te maken.’’

Terwijl ik met een lege staar naar mijn mobiel keek, begon Katie te bellen. Op dat moment kon ik niet opnemen, het enige wat ik kon was simpelweg staren. Mijn bewustzijn was ik verloren en nu was ik overgebleven met een lege geest die nog steeds dacht dat hij droomde.

Met mijn wijsvinger negeerde ik de oproep en wreef met mijn handen door mijn gezicht. Iets in mij hoopte dat mijn handen schoon terug zouden komen maar, hoe hard ik ook bad aan een god waarin ik niet eens geloofde, de strepen gedroogd bloed zaten er nog steeds op.

Wat was mijn rol in dit alles was? Had kunnen voorkomen? Nee Bob, doe niet zo gek, je kunt hier niet aan doen. Maar hoe vaak ik deze zin ook bleef herhalen, iets in mij bleef me wijsmaken dat dit mijn eigen schuld was.

Waarom zou ik anders letterlijk iemands bloed aan mijn handen hebben? En waarom vocht ik anders met zo’n gigantisch schuld gevoel?

Een diepe zucht ontsnapte mijn longen en gooide mijn hoofd tussen mijn benen.

What the fuck moest ik doen?

Opnieuw klonk de ringtone van mijn mobiel. Dit keer nam ik op.

‘’Bob!’’

‘’Serieus, waar ben je?’’

‘’Je bent zeker weer te stoned om te bewegen, he? Het is altijd hetzelfde met jou! Je kan wel zo’n grote moraalridder zijn over Giovanni, maar je bent geen haar beter dan hem!’’

‘’Weet je wat, je hoeft niet eens meer te komen. IK HOEF JE NOOIT MEER TE ZIEN!’’

Met een schreeuw gooide ik mijn mobiel tegen het einde van de bank. Op dat moment was ik woedend, maar op wie wist ik niet. Was het op Katie omdat ze alles voor zichzelf invulde? Was het op diegene die voor de trein sprong omdat nu al mijn plannen fucked waren? Of was het toch op mezelf omdat ik dit allemaal heb laten gebeuren?

Ik stond op, wreef weer met mijn handen door mijn gezicht en besloot om te gaan pissen. Terwijl de straal urine samen met het toiletwater een kletterend geluid maakte keek ik in de spiegel.

Voor me zag ik de ogen van een voor mij vreemd gezicht. De jongen had een onnatuurlijk bleke huid, en in zijn ogen zag ik een donkere afwezigheid. Op zijn wang zaten de opgedroogde bloedvlekken. Fuck, dit kon ik niet zijn.

What the fuck gebeurde er met me?

Waarom kon ik niet gewoon mijn telefoon pakken, Katie bellen en vertellen wat ik had gezien en hoe fucked up ik nu was? Waarom kon ik niet vragen of ze langs kwam en mezelf verstoppen in haar warmte totdat de realiteit weer een beetje logisch leek?

Waarom was ik haar aan het wegduwen terwijl een stemmetje in mijn hoofd bleef roepen dat ik haar nodig had?

Nog een zucht ging door mij heen en met een verslage gezicht liep ik terug naar de bank waar ik mijn nu door een barst versierde mobiel opraapte. Ondertussen had ik vijf gemiste oproepen van Katie. Met mijn duim haalde ik het slot van mijn mobiel en ging naar Katie’s berichtjes. Ik tikte het balkje om te typen aan en begon de woorden te verzinnen die ik tegen haar zou zeggen.

Maar wat ik ook bedacht, de woorden die ik wilde verzenden bleven steken in mijn hoofd. Ondertussen kwam Katie online op Whatsapp en begon te typen.

‘’Ik zie dat je online bent, Bob!’’

‘’Ben je mij serieus aan het negeren?’’

‘’Waar de fuck ben je mee bezig?’’

‘’Laat maar, ik ben HELEMAAL klaar met jou en je half gebakken verontschuldigingen. Je hoeft me niet meer te bellen! Nooit meer!’’

‘’Is dat duidelijk?’’

Terwijl de spieren in mijn handen verslapten liet ik mijn mobiel op de grond vallen. Ik begon woest over mijn gezicht te wrijven, de opgedroogde bloedvlekken lieten langzaam los en voor ik het wist was ik aan het huilen. Dikke tranen ontstaan uit pure zelfmedelijden, verwarring en onmacht stroomden over mijn wangen.

En godverdomme.

Wat voelde dat goed.

Deel 1  Volgende post

3 Comments

Submit a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.