2.23 Als ik af en toe bij jou blijf slapen, betekent het niet dat wij samenwonen.

Photo by Natalie Cottee

Scroll this

Als een 13-jarig jongetje, die net masturberen heeft ontdekt, rende Damian enthousiast naar Kyra toe. Hij pakte haar bij haar schouders en positioneerde zijn mond zowat in haar gezicht, waardoor er een walm van braaksel ontsnapte.

‘’Schat! Ik en Bob hebben net samen overgegeven.’’

Kyra deinsde naar achter.

‘’Ik ruik het, ja.’’

‘’We zijn nu niet alleen urine broeders maar ook braak compagnons!’’

Kyra, die nog steeds licht aan het walgen was van de stank uit Damian’s mond, gaf hem een moeilijke lach. Het was overduidelijk dat ze niet begreep wat het voor Damian betekende.

Ondertussen keek ik rond, opzoek naar Mia. Mijn zicht bewoog als een schommelende boot en in de menigte kon ik haar nergens vinden. Met een dubbele tong vroeg ik aan Robert waar ze was.

‘’Ze is met Simon naar buiten gegaan.’’ Antwoordde hij nonchalant.

Wankelend en zigzaggend strompelde ik de kroeg uit. De bewaker keek mij met argusogen aan, wetende dat ik stomdronken was. Direct zag ik Simon en Mia staan. Simon met een sigaret vastgeklemd tussen zijn vingers en Mia hield haar met gin-tonic gevulde glas stevig met twee handen vast.

Vastberaden liep ik naar hen toe, onderweg verschillende mensen aanstotend.

‘’Hey guys.’’

Mia keek op en liet een klein glimlachje vallen.

‘’Bobbie!’’ antwoordde Simon. ‘’Peuk?’’

‘’Don’t mind…’’ zei ik terwijl er uit het niets een hikje zich tussen mijn woorden propte ‘’if I do.’’

Terwijl Simon een Marlboro sigaret voor mij opstak keek Mia mij keurend aan.

‘’Ben je dronken, Bob?’’

‘’Niet meer dan normaal.’’

Ze leek mijn antwoord niet gehoord te hebben en stelde daarna direct een tweede vraag.

‘’Slaap je weer bij mij vandaag?’’

‘’Probeer je nu gebruik te nemen van het feit dat ik dronken ben?’’ Stommelde er kneuzig van mijn tong.

Timide, met een hint van de manipulatieve kant die ik normaal alleen zag in de slaapkamer, lachte ze opnieuw.

Simon gaf mij een sigaret en zonder iets te zeggen liep ik naar het trapje voor de Catharinakerk toe. Achter mij hoorde ik dat Simon en Mia in gesprek waren. Waar ze het over hadden was voor mij een compleet mysterie, op dat moment was ik veel te druk met proberen nuchter over te komen.

Het was tien meter lopen en na vijf meter stopte ik om een pauze in te lassen. Ik nam een hijs van een sigaret en voordat ik het wist zat iemand op mijn rug terwijl er met een vrouwelijk stem ‘’Bobje!’’ in mijn oor werd geschreeuwd. Ik verloor mijn balans en viel samen met het meisje regelrecht op de straat.

‘’Fuck!’’ schreeuwde ik uit terwijl ik liggend de sigaret van de grond afraapte. Toen zag ik pas wie het plotselinge gewicht op mijn rug was.

Het was Katie.

Fucking Katie.

Terwijl zij opstond, bleef ik op de straat liggen te roken.

‘’Je bent een duivel, weet je dat?’’ Zei ik met een klein glimlachje. Het was overduidelijk dat zij ook dronken was, nuchter had ik haar nog nooit zo enthousiast en energiek gezien.

‘’Alleen bij jou, dat weet je toch.’’

Ze stak haar hand uit om mij op te tillen. Ik nam hem aan en met veel moeite stond ik weer op beide benen. Wankelend kwam Katie steeds dichterbij totdat ze haar hoofd op mijn schouder legde.

‘’Waarom heb je niet meer van je laten horen, Bobje?’’ Zuchtte ze uit met een bijna verdrietige stem.

‘’Ik heb het druk.’’

‘’Met wat.’’

Ik dacht even na.

‘’’Weet ik eigenlijk niet.’’ Zei ik met een grijns terwijl ik mijn arm om haar heensloeg.

‘’Ben je met jouw mannelijke aanhangsel?’’

Katie keek vragend op.

‘’Giovanni?’’

‘’Uhu.’’

‘’Nee, we hebben weer eens ruzie om niets.’’

‘’Met wie ben je dan?’’

Katie bevrijdde zichzelf van mijn lichaam en keek mij lachend aan.

‘’Ik heb daadwerkelijk geen idee, Bobje. Iedereen is weg.’’

Ik moest ook lachen.

‘’Ga gewoon met ons mee.’’

‘’Ik heb geen keus, denk ik he?’’

Ik keek Katie aan. Ook al waren wij beide dronken, ze bleef een doel waarnaar ik aan het streven was. Een stukje geluk dat deze aarde bewandelde. Mia had ons intussen ook opgemerkt en kwam territoriaal tussen mij en Katie in staan. Ze had, waarschijnlijk uit pure jaloezie, haar rug naar Katie toegedraaid en keek mij intens aan.

‘’Zullen we naar huis gaan, Bob? Ik ben bang als je meer gaat drinken dat je pik niet meer werkt.’’

Ik pakte mijn mobiel uit mijn zak.

‘’Het is pas halfdrie. De nacht is nog fucking jong.’’

‘’Is dat jouw vrouwtje, Bob?’’ Hoorde ik Katie achter Mia vragen.

Mia’s hoofd keek venijnig over haar schouder en voor het eerst erkende ze Katie. Voordat ik überhaupt de kans had om Katie’s vraag te begrijpen antwoordde Mia al.

‘’Ja, we wonen al praktisch samen.’’

Over Mia’s schouder keek ik Katie aan, die me een vragende blik teruggaf. Ik probeerde nog subtiel nee te knikken maar Mia trok mij aan mijn schouder terug richting de kroeg. Katie volgde ons terwijl ik onderweg mijn sigaret uittrapte.

Eenmaal bij de bewaker werd ik tegengehouden. Hij was een kop groter en drie keer zo breed als ik.

‘’Je bent te dronken.’’

‘’Ik?’’

‘’Ja, jij.’’

‘’Ik heb helemaal niet gedronken.’’ Zei ik al hikkend.

De bewaker negeerde mijn antwoord dus ik vatte dat op als teken dat ik door kon lopen. Blijkbaar had ik het mis. Vijandig werd ik aan mijn schouder naar buiten getrokken.

‘’Kan je niet luisteren ofzo?’’

‘’Dat was nooit mijn beste kwaliteit.’’

Terwijl ik het woord ‘’Eikel’’ mompelde probeerde ik opnieuw om binnen te komen. De bewaker zei niets maar gaf mij met beide handen een ruwe zet, waardoor ik met mijn dronken kop op de grond belandde.

Boven mij zag ik een hoofd verschijnen.

“Hey Bobbie, kom. We gaan even zitten en daarna gaan we gewoon gezellig naar een andere kroeg.” Zei het hoofd.

Verdwaasd pakte ik de uitgestoken hand van Katie voor de tweede keer vandaag en volgde haar naar het trappetje.

Het was elke keer weer exact hetzelfde fucking verhaaltje.

 

Vorige post  Volgende post