4.8 Zij lachte. Ik lachte. De wereld lachte.

Anna Perger

Scroll this

De zon scheen fel op mijn gezicht terwijl mijn oren gevuld werden met de diepe bas van de techno en het geluid van voorbijgaande mensen. Katie zat nog steeds tussen mijn benen en keek mij vragend aan.

Haar pupillen zagen eruit als kleine Oreo koekjes wat ervoor zorgde dat ze er kinderlijk en kwetsbaar uitzag. Misschien was dit niet het juiste moment om mijn gevoelens aan haar te uiten maar toch, wilde ik het zo graag doen.

Ze ademde eens.

Bleef mij aankijken.

Ademde opnieuw.

En voordat ik het doorhad ging ze op haar knieën in het gras zitten en kuste mij.

De zoen was een serenade tussen onze trillende kaken en ik duwde haar lichaam dichter tegen mijn eigen lichaam aan. Ik wist dat het deels door de XTC kwam maar de kus voelde goed.

Het voelde… juist.

Na een paar hemelse minuten verbrak ik onze zoen en keek haar aan.

Zij lachte.

Ik lachte.

De wereld lachte, al was het maar eventjes.

Zonder iets te zeggen stonden wij op, al wetende dat het tijd was om terug naar het feest te gaan. Katie pakte mijn hand en als onafscheidbare ledematen pareerde wij ons een weg naar de rest toe.

De XTC had mij ondertussen volledig in zijn grip en langzaam leek het alsof ik aan het zweven was. Ik maakte oogcontact met elk persoon en rondde de vluchtige interactie af met een grootse lach. Een ware, sociale high.

Toen wij eenmaal terug waren bij de groep zag ik Kyra en Damian knuffelen. Ik liet de hand van Katie los en liep naar hen toe.

‘’Dus, hoe voelen jullie je?’’

Damian draaide om en met zijn twee glimmende kraaloogjes keek hij mij aan.

‘’Bob, deze shit is geweldig! Ik voel me zo goed, en ik wil alleen maar praten. Gewoon praten, snap je? Ik wou dat ik me altijd zo voelde.’’

Ik lachte naar Damian.

‘’Wacht maar tot je het dipje voelt. Dan wil je deze shit niet te vaak doen.’’

‘’Ach, dat is een probleem voor later toch. We zijn nu in het moment, Bobbie.’’

Damian opende plotseling zijn armen.

‘’Ik wil niet over later denken. Ik wil over nu denken en nu wil ik een knuffel van jou.’’

Zonder er een seconde over te twijfelen accepteerde ik Damian zijn knuffel. Lichamelijk contact is een vreemde sensatie als er MDMA door jouw aderen stroomt. Het vlees op vlees contact was intenser dan ik ooit had meegemaakt. Ook maakte het niet uit met wie je contact maakte, man, vrouw, vriend, vijand, ex of partner, god of de duivel.

Het maakte allemaal niet uit, zolang je pillen op had.

Ik voelde Damian zijn armen over mijn rug strijken, toen ik opkeek zag ik Kyra alleen staan. Ik wuifde naar haar met de boodschap dat ze zich ook bij de knuffel moest toevoegen.

Zonder enige twijfel deed ze dat.

Toen keek ik naar Katie, die met Robert en Simon stond te praten.

Met een luidde euforische roep zorgde ik ervoor dat zij ook meededen. Katie kroop tussen verschillende armen door om naast mij te staan. Ik voelde haar hand op mijn zij, Kyra’s hand op mijn rug en een verloren hand op mijn bil.

Die waarschijnlijk van Damian was.

Momenten later liep ik met Kyra over het terrein. Het was langzaam donker aan het worden en de lichtshow werd steeds opvallender. De pupillen van het collectieve publiek werden groter en schaamte was langzamerhand een mythe geworden.

Enthousiast keken wij beide in stilte rond. Alles was plotseling interessant geworden en we wilde beide dat dit moment nooit over ging. Ik liep met een biertje en een sigaret, zij met een flesje water en een raketijsje.

‘’Dus, Bobbie?’’

Ik keek Kyra aan.

‘’Jij en Katie.’’

Ik lachte. Ook al was het maar een vluchtige lach, ik verraadde direct de zoen die ik eerder met Katie had gedeeld.

Kyra lachte terug en met een hogere stem dan normaal vroeg ze: ‘’Wat is er gebeurd?’’

‘’We kind of kissed.’’

‘’Meen je dat?’’

Ik knikte.

‘’Plus ik heb voor de verandering mijn gevoelens tegenover haar geuit. Hoe vind je die? Naja, het was niet echt uiten, ik zei alleen dat ik gevoelens voor haar had. Wat al een grote stap voor mij is.’’

‘’Whoo, ik zei het toch!’’

‘’Je had er helemaal niets over gezegd Kyra.’’

‘Ik dacht het toch!’’ verbeterde ze zichzelf. “Ik voel me echt net een trotse mama, wiens kind zijn eerste crush op date heeft gevraagd.”

Ik lachte opnieuw.

‘’Je bent vreemd, weet je dat?’’

Plotseling stopte ze met lopen. Ik keek om.

‘’Wat doe je?’’

‘’Ik wil een knuffel.’’ Ze opende haar armen enthousiast. ‘’Kom!’’

Ik stopte de sigaret tussen mijn lippen en knuffelde Kyra.

Het was chill.

Vorige post Volgende post

1 Comment

Comments are closed.