‘’Fuck, ik had mijn handschoenen moeten meenemen’’

Ik sta buiten met mijn roodharige hond aan de lijn. Mijn telefoon beweert dat het 3 graden is maar het voelt alsof het -10 is. Ik bibber van de kou. Mac loopt de bosjes in om zijn behoeftes te gaan doen terwijl Ik mijn jogginsbroek ophijs. Mijn dag wordt altijd bepaald tijdens het aankleden, wanneer ik voor de keuze kom wat voor broek ik ga dragen. Mijn spijkerbroek staat voor een actieve en productieve dag, het staat voor een illusie alsof ik een productief leven lijdt en geeft mij het idee dat ik toch op een of andere bij de hardwerkende mensen hoor terwijl mijn joggingsbroek staat voor datgene wat ik echt wil, rust, vrede en geen verantwoordelijkheid. Een dag dat ik mijn eigen ding kan doen en mezelf loskoppel van de veel eisende wereld als een al gepensioneerde opa.

‘’Was ik maar al bejaard’’

Als je bejaard bent heb je je steentje al bijgedragen aan de maatschappij. Het enige dat je nog hoeft te doen is je dagen af te tellen en dood gaan. Je hoeft je geen zorgen meer te maken over keuzes over de toekomst want die liggen al achter jou. Je hebt jouw lievelings vrouwtje aan je zijde. Niemand verwacht meer iets van je, je mag zelfs weer in je broek poepen zonder al te raar te worden aangekeken.  Dan is het eindelijk toegestaan om schijt aan iedereen te hebben en een klein beetje aan jezelf.

 ‘’Ik wil weer in mijn broek kunnen poepen zonder gezeur te krijgen.’’

 Mac zit ondertussen te poepen in de bosjes.

‘’Ga je dat wel opruimen?’’ hoor ik achter me

Ik draai om en zie een slecht geklede vrouw van grofweg 60 jaar.

‘’Wat opruimen?’’

‘’De poep!’’ zegt ze half schreeuwend terwijl ze wijst naar Mac.

Voor enkele secondes kijk ik haar aan. Het is het soort vrouwtje dat in de McDonalds gaat zeuren over te weinig augurkjes op haar hamburger terwijl de volledige burger al achter haar kiezen zit. Alleen om zo een gratis hamburger van 1 euro te kunnen scoren. Het is het soort vrouwtje dat korting gaat opeisen voor een kledingstuk dat ze zelf heeft kapot gemaakt. Zulke vrouwen kicken op de illusie dat zij belangrijk zijn terwijl in werkelijkheid iedereen hen maar geeft wat zij willen om het gezeur te stoppen. In principe heeft ze gelijk maar vandaag ben ik met een slecht humeur uit bed gestapt en het is iets op de manier waarop ze schreeuwt dat ik weiger om het op te gaan ruimen. Een goede discussie ga ik nooit uit de weg.

‘’Vind je het niet een beetje overdreven om poep uit bosjes te halen?’’

Ze opent haar mond en direct komt het geschreeuw eruit.

‘’De jeugd van tegenwoordig heeft voortaan schijt aan alles. Vroeger, vroeger he toen spraken we mensen nog met U aan! Hadden wij nog respect voor elkaar maar tegenwoordig schijt iedereen waar die wilt! Waar gaat het heen met de wereld, ik hoop dat ik nooit de dag mee hoef te maken dat jullie generatie de leiding heeft.’’

Er komt een dosis speeksel uit de mond van de vrouw

‘’Weet je wat! Ik ga de politie bellen!’’

‘’Je gaat de politie bellen voor wat hondenpoep?’’ zeg ik half lachend en half verbaast ‘’Ik zal ervan opkijken als ze dat telefoontje serieus nemen’’

‘’Trut’’ denk ik

Mac hoort de geluiden en komt de bosjes uit gelopen. Hij begint aan het vrouwtje te snuffelen. Hij weet het voor elkaar te krijgen om haar aandacht te trekken en ze staat op het punt om hem aan te halen met de telefoon in haar handen. Overduidelijk weet ze nog niet wat voor duistere ziel in mijn hond schuilt en dit geeft mij drie opties. Optie een is om de poep op te ruimen en gewoon weg te lopen met Mac en het rondje af te maken maar dan wint zij, en no way dat dat gaat gebeuren. Optie een is afgestreept, dan komt optie twee. Haar een waarschuwing geven over de duivelse viervoeter. Deze optie streep ik wederom ook gelijk af na de zojuist ontvangen vochtige tirade. Dan blijft optie drie over, mijn mond houden en de vrouw aan haar lot over te houden.

Haar hand aait over het rode kopje maar binnen enkele seconde veranderd het lieve hondje in de duivel waarvan ik houd. Hij gromt, blaft en laat zijn tanden zien. Het vrouwtje schrikt en deinst naar achteren. Haar gezicht trekt wit weg en er verschijnt een sadistische glimlach op de mijne. Geschrokken kijkt ze naar Mac en dan naar mij.

‘’’Jullie zijn gek!’’ schreeuwt ze terwijl ze verder loopt.

‘’Ik zal mijn ouders zeggen dat ze me slecht hebben opgevoed!’’ roep ik haar nog achterna met een glimlach terwijl ik Mac met beide handen aai.