8.6 Als ik jouw penis nooit zou hebben gezien dan zou ik echt getwijfeld hebben over jouw geslacht

Photo by Royal Gilbert

Scroll this

8.5 nog niet gelezen? Geen zorgen, die vind je hier

Nieuw tot het verhaal? Begin dan bij 1.1.


Shayla opende het kleine witte envelopje en gooide de cocaïne in een hoopje op haar telefoonscherm. Met het pasje van haar zorgverzekeraar bracht ze structuur in de chaos. De kristalachtige witte sneeuw werd een strak, klein lijntje. Ze gaf me een opgerold €5 biljet en met een klein knikje richting haar telefoon liet ze me weten dat het zo ver was. Ik voelde het stukje plakband dat het biljet bij elkaar hield tegen mijn vingers en leunde twijfelend naar voren.

‘’Wat maakt het toch uit?’’ dacht ik. Maar iets weerhield me ervan om mijn neus op te halen. Althans, voor eventjes. Het was een schuldgevoel, een drempel die ik naderde en een stem in mijn hoofd die schreeuwde dat als ik eenmaal de stap had gezet ik het nooit meer kon terugdraaien. Maar ik deed het. Haalde woest mijn neus op en voelde het Colombiaanse goud mijn holte in verdwijnen.

Ik haalde mijn hoofd weer omhoog, haalde mijn neus opnieuw op en zag Shayla goedkeurend naar me kijken. Ze greep het biljet gretig uit mijn handen en voordat de wijzer van de klok kon bewegen verdwenen er ook enkele lijnen door haar neus. Met enige teleurstelling gooide ik mijzelf op haar bed en staarde naar het plafond terwijl ik retorisch mompelde: ‘’Wat nu?’’

 Shayla zei iets maar ik vroeg haar om haar mond te houden. Dat deed ze ook. ‘’Graag zelfs.’’ Snauwde ze terug voordat we in een langdurige stilte terecht kwamen. Het was duidelijk dat ik en Shayla niet voor elkaar gemaakt waren. Het gif in onze dynamiek stroomde ervan af maar er was iets dat ons bij elkaar hield. Ook al lieten we het altijd onbesproken, het werd met de minuut duidelijker wat het was. Een gevoel van verlorenheid. Een drang naar sensatie, naar chaos, naar iets voelen. Verbaal was ik hard tegen haar, in bed was zij hard tegen mij. Mijn rug zat vol met ruwe nagelsporen en op een gegeven moment vloeide er ook een stuk vel met haar gekras mee. Daar bleef het niet bij. Hoe vaker we seks hadden, hoe ruwer het werd. Op een gegeven moment probeerde ze met haar kleine hand mijn luchtpijp dicht te knijpen. Mijn eerste reactie was schrik maar uiteindelijk liet ik het maar gebeuren. Want op haar eigen manier was ze adembenemend. Uiteindelijk verveelde dat haar en begon ze haar vuisten te gebruiken. Ze sloeg me op mijn kaak, waarna ik begon te schelden, dat leek haar alleen maar genot te geven en motivatie om de volgende stoot extra kracht te geven. Totdat ze mijn wenkbrauw opensloeg en haar bed vol met mijn bloed kwam te liggen.  

Het was schijnbaar een signaal voor haar dat ze te ver was gegaan.

Maar ik bleef langskomen en zij bleef me uitnodigen.

Want met haar was er even geen toekomst. Er was geen masker nodig omdat we beiden maar al te goed wisten dat dit maar tijdelijk was. We voelde een wederkerige onverschilligheid voor elkaar en keken verdrietig richting de wereld.

Dus daar lag ik. Wachtend tot de cocaïne zou inkicken en afvragend watvoor sensatie mij deze avond weer wat liet voelen. ‘’Het was tenminste geen alcohol.’’ dacht ik terwijl ik een sigaret opstak. Shayla was inmiddels nieuwe lijnen aan het leggen. Er zat een bepaalde gretige intensiteit in haar doen als er coke in de buurt was. Een obsessie die hoe dan ook gevoed moest worden en terwijl ik bekeek hoe Shayla met haar gif bezig was begon mijzelf af te vragen of Katie dat ook zo in mij zag.

Katie. Ik mompelde haar naam. Het kreeg Shayla’s aandacht en terwijl ze haar telefoon op haar vingers balanceerde vroeg ze: ‘’Wie is Katie?’’. Ik nam een hijs. ‘’Niemand.’’ Zei ik. ‘’Iemand van een vorig leven.’’ Ze legde haar telefoon op het nachtkastje en kwam naast mij liggen. ‘’Ah. Is ooit het kinderlijke hartje van kleine Bob gebroken? Wat ben je af en toe een wijf, wist je dat?’’  Ze pakte de sigaret tussen mijn lippen vandaan. ‘’Je hebt niet eens borsthaar. Als ik jouw penis nooit zou hebben gezien dan zou ik echt getwijfeld hebben over jouw geslacht.’’ Met enige irritatie greep ik mijn sigaret terug. ‘’Laten we eerlijk zijn Shayla. Je zou willen dat er een jongen ooit jouw naam mompelt als je weg bent.’’ Dit leek een gevoelige snaar te raken bij haar. Ze keek voor een fractie van een seconde kwetsbaar uit haar ogen terwijl ze in de verte staarde. Wat er precies gebeurde bleef onduidelijk maar ze stond op, deed een pirouetje en zei ondertussen: ‘’Er zijn genoeg jongens die zouden willen dat ze mijn naam zouden kunnen mompelen uit melancholie.’’

Langzaam begon ik iets te voelen. Er stroomde wat meer energie door mijn lichaam en ik merkte dat mijn mond droger werd. ‘’Heb je bier?’’ vroeg ik terwijl Shayla voor een ogenblik in haar eigen wereld zat. ‘’Wil je niet gewoon neuken?’’

‘’Soms denk ik dat ik gewoon een lopende pik voor je ben.’’

Mijn opmerking leek haar niets te doen en zonder enige schaamte gaf ze toe. ‘’Dat ben je voor mij ook.’’

‘’Maar het bier?’’

Ze liet mijn vraag onbeantwoord in de kamer hangen en nam opnieuw een lijn. ‘’Zullen we iets illegaals doen vanavond? Iets in brand steken, iets stelen, iets waar we morgen lachend mee wakker worden?’’

‘’Dan heb ik liever seks.’’

‘’Je bent zo godverdomme passief! Hoe krijg jij ooit iets in het leven gedaan!?’’ schreeuwde ze uit. ‘’Laten we leven, Bob! Laten we iets doen dat we ons gaan herinneren in plaats van onze genitaliën over elkaar heen wrijven!’’

‘’Net wilde je nog seks?’’ klonk er verward van mijn kant. ‘’Je bent zo godverdomme raar. Ik kan me echt niet indenken dat mensen graag met jou omgaan.’’

Ze pakte haar jas, deed de coke terug in het envelopje en opende de deur. In de deurpost keek ze mij aan terwijl ik nog op het bed lag.

‘’Kan je godverdomme opschieten?’’


8.7 lees je hier.

Ontvang elk verhaal elke week via What’s App met een losstaande tekst. Gebruik deze link om je aan te melden.

Wil je in de tussentijd meer lezen? Check dan Kyra’s Adventures, een van de essays die ik onlangs heb gepubliceerd of lees het eerste deel van La speranza è l’ultima a morire. Of luister de playlist die ik speciaal voor Bob’s Adventures heb opgesteld. 

Foto door: Royal Gilbert

1 Comment

Comments are closed.